نجوای شش

با تکیه بر مهربانی بی‎کرانت
فریاد می‎زنم
              هر چه کنی جور نیست

نجوای پنج

پس از
کل شیء هالک الا وجهه

دلم برایت تنگ می‎شود
سخت

دلت برایم؟

نجوای چهار

باز بیا
بگو:
الست بربکم

بشکن
سکوتت را

نجوای سوم

پس این تردیدهای مقدس
هراسی نهفته است
هول‎ناک‎تر از تردید

دوست دارم
تردیدهایم
دخترانِ سکوت ازلی‎ات باشند
تردیدهایی پر از تو
که تو را می‎رقصند

می‎ترسم
تردیدهایم
قهر تو باشند
و من
بنده‎ای تبعید شده به بیابان تردید

نجوای دوم

حتی با طغیانگری
دلخوشیم

هیچ کس
هیچ گاه
از مملکت محبت تو
بیرون نخواهد شد
سرکش یا مطیع.

1-باز، آغاز آغوش بازت

دل زلالت را خوش نکن
منتظر نباش
هیچ اتفاقی نخواهد افتاد

اما
آغوشت را مبند

روز بیست و سوم

ثانیه های با تو

بهتر از تمام ابدیت

چه نیاز به شبی بهتر

از هزار ماه.

روز بیستم

از میان انبوهِ اندوه‎ها
از سرِ خاک خِرَد خُرد
از انباشتِ تردیدها
از هراس پرسش‎های بی‎پاسخِ هستی
گذر خواهم کرد
و
تو را آغوش خواهم گرفت.

روز هفدهم

هديه آوردم برايت گونه هاي سرخ شرم

بر درت جاري شدم با آبشار اشك نرم

صد سبد يا ويلتا در دست هايم چيده ام

تا به دامانت بريزم با دلي لرزان وگرم

—

برداشتی از این فراز ابوحمزه:

اَدْعوُكَ يا رَبِّ راهِباً راغِباً راجِياً خآئِفاً اِذا رَاَيتُ مَوْلاي ذُنوُبي فَزِعْتُ

بازنشر

روز دوازدهم

خواستم بیایم
خوابم برد
تو لالائی خوانده بودی.

خواستم چیزی بگویم برایت
نشد
نمی‌دانم چرا؟
نمی‌دانم چه کرده بودی، نشد

شاید من از بارگاهت رانده‌ شده باشم
نکند مهرت بر سر طغیان‌های‌م نباشد
شاید شنیدن صدای گناه‌آلودم را دوست نداری
نکند مأیوس شده‌ای

پیش از این
بیش از این
بخشوده بودی
گناه‌کاران را.

برداشتی رها از این فراز ابوحمزه‎ی ثمالی:

اَللّهُمَّ اِنّى کُلَّما قُلْتُ قَدْ تَهَیَّاْتُ وَتَعَبَّاْتُ وَقُمْتُ لِلصَّلوهِ بَیْنَ یَدَیْکَ وَناجَیْتُکَ اَلْقَیْتَ عَلَىَّ نُعاساً اِذا اَنَا صَلَّیْتُ وَسَلَبْتَنى مُناجاتَکَ اِذا اَنَا ناجَیْتُ مالى کُلَّما قُلْتُ قَدْ صَلُحَتْ سَریرَتى وَقَرُبَ مِنْ مَجالِسِ التَّوّابینَ مَجْلِسى عَرَضَتْ لى بَلِیَّهٌ اَزالَتْ قَدَمى وَحالَتْ بَیْنى وَبَیْنَ خِدْمَتِکَ سَیِّدى لَعَلَّکَ عَنْ بابِکَ طَرَدْتَنى وَعَنْ خِدْمَتِکَ نَحَّیْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ رَاَیْتَنى مُسْتَخِفّاً بِحَقِّکَ فَاَقْصَیْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ رَاَیْتَنى مُعْرِضاً عَنْکَ فَقَلَیْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ وَجَدْتَنى فى مَقامِ الْکاذِبینَ فَرَفَضْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ رَاَیْتَنى غَیْرَ شاکِرٍ لِنَعْمآئِکَ فَحَرَمْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ فَقَدْتَنى مِنْ مَجالِسِ الْعُلَمآءِ فَخَذَلْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ رَاَیْتَنى فِى الْغافِلینَ فَمِنْ رَحْمَتِکَ آیَسْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ رَاَیْتَنى آلِفَ مَجالِسِ الْبَطّالینَ فَبَیْنى وَبَیْنَهُمْ خَلَّیْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ لَمْ تُحِبَّ اَنْ تَسْمَعَ دُعآئى فَباعَدْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ بِجُرْمى وَجَریرَتى کافَیْتَنى اَوْ لَعَلَّکَ بِقِلَّهِ حَیآئى مِنْکَ جازَیْتَنى فَاِنْ عَفَوْتَ یا رَبِّ فَطالَ ما عَفَوْتَ عَنِ الْمُذْنِبینَ قَبْلى.

پ.ن:

نجوای دوازدهم پار

مناجات دوازدهم پیرارسال