آژیر قرمز می زدند. هیچ کس تکان نخورد. معلم با اشاره به بچه ها درس می داد.
Advertisements
درویشی نشسته بر پوست پلنگ
انگارهای فقط انگار
Goodreads
فتوبلاگ من
جیک جیک
- فاصلهٔ فوتبال ما با اسپانیا دو و نیم گله. به صورت عادی بازی را با اختلاف دو-سه گل می‌بازیم. اما فوتباله و ما به همون حوادث امیدواریم. یا علی:: 2 days ago
- فوتبال بسکتبال نیست که اگر مهرام تهران هزار بار با کلیولند کاوالیرز بازی کند -حتی بدون لبرون جیمز- هر هزار بار را ب… twitter.com/i/web/status/1…:: 2 days ago
- ای کاش جنبش عدالت‌خواهی همراهِ اعتراض به مصادره‌نشینی فیروزآبادی [که اعتراضی درست بود]، خواستار سیاههٔ همه مصادره‌ن… twitter.com/i/web/status/1…:: 2 days ago
- همیشه احساس می‌کنم بدترین نسبتی که با کسی دارم، «شوهرخاله» بودنه. :) twitter.com/sugarffrree/st…:: 4 days ago
-
نوشته‌های تازه
-
اصدقاء اعزاء
بخوانید تا کامروا شوید
عشیرتنا الاقربین
مرا در توییتر دنبال کنید
توییت‌های مناجتماعی
اکتبر 3, 2009 در 6:19 ق.ظ.
آفرين، قشنگ بود
دوست داشتندوست داشتن
اکتبر 3, 2009 در 5:19 ب.ظ.
ثبت یک یا چند لحظه از زندگی که توی وبلاگ ها رسم شده اتفاقن رسم خوبی ست. اما اسم این کار داستان نویسی نیست. ولو داستان خیلی خیلی مینی مال!
فرم هایکو بهش بیشتر نزدیکه!
***
دوغ وحدت رو عشقه!!!
دوست داشتندوست داشتن
اکتبر 4, 2009 در 11:03 ب.ظ.
نمیدونم در مورد نظر قبلی چی بگم ولی نظرتون رو جلب ی کنم به کوتاه ترین داستان کوتاه دنیا از ارنست همینگوی:
برای فروش: کفش بچه، هرگز پوشیده نشده.
به همین سادگی.
موفق باشی
دوست داشتندوست داشتن