متصدی به صدا در آمدن ناقوس اهانت

از اختلافات شیعه و عامه مبحث صحابه است.عامه تمامی اعمال صحابه را از روی اجتهادشان می دانند و بر اشتباهات آنان خرده نمی گیرند.حتی اگر جنگ یک صحابی باشد با دیگری.در مقابل شیعه صحابه را در ترازوی عقل و شرع می سنجد و حتی برخی را مرتد می شمارد.اگر چه شیعه قائل به عصمت انبیا و ائمه است ،اما یاران و صحابه ایشان را در معرض خطا و عصیان می بیند.و البته این کلامی است روشن.

با نگاهی به تاریخ ،اشتباهات و گاه فجایع بسیاری را از صحابه می بینیم.امیر المومنین در هنگام خلافت برخی از امرای خود را به خاطر اعمال ناشایست توبیخ می کردند.ابو موسی اشعری و خوارج از سپاهیان امیر المومنین بودند. یاران امام مجتبی علیه السلام وی را در برابر معاویه تنها نهادند.طلحه ،زبیر،اشعث  و…. . به نظر من مطلب آن چنان روشن است که نیاز به بیان ندارد.حساب اهل بیت با صحابه و یاران وکابینه اشان متفاوت است و انتقاد از یاران ایشان انتقاد از خود ایشان نیست.و می توان از دولت مردان و سران لشکر معصومین انتقاد کرد.

*
من نه ترک هستم و نه اصلاح طلب. درویشی بیش نیستم. بیانیه ای دیدم بر دیوار که فریاد می زد»باز هم ناقوس اهانت به صدا درآمد.»از بیکاری خواندمش.یک نماینده ی ترک بخت برگشته را تا حد شمر ابن ذی الجوشن برده بود.طفلک گفته بود»..حتی از کابینه ی امام حسین هم انتقاد می کنم اگر اشتباه کنند..» . من هر چه گوش تیز کردم صدای ناقوس اهانت را نشنیدم . گفته بود از کابینه نه از خود حضرت.تازه اگر اشتباه کنند. آقایان می دانند قضیه شرطیه وجود موضوعش لزومی ندارد ومی تواند معدوم باشد وفرضی.آخر بیانیه را هم «جمعی از …»امضا کرده بودند.

من نمی دانم این «جمعی از …» نفهمند یا خودشان را می زنند به نفهمی . چیزی شبیه تمارض فوتبالیستی برای گرفتن پنالتی. از آن طرف به صحابه می تازند و ازاین سو به اعلمی که نقد صحابه کرده است تازه اگر خطا کنند. البته اگر اعلمی هم پیاله اشان بود چه منبرها وتریبون ها در دفاع از وی که به صدا در نمی آمد وچه توجیه ها که سر به برج میلاد نمی نهاد.خلاصه «جمعی از …»ها زیادند.جدی نگیریدشان.